تشنگی و اسارت از یک سو…
تشنگی و اسارت از یک سو
سوی دیگر یتیمی و غربت
همه جمع است در یکی دختی
که نبوده به لحظه ای راحت
غنچه جایش مگر گلستان نیست؟
پس چرا در خرابه شد جایش؟
باز امّا بُوَد بر این امیّد
که ببیند مگر که بابایش
تا بگوید تمام خاطره ها
از…