شوقم بُوَد برای تماشای آن حرم 

با لطف تو شها چه کرامت می شود!

شه با تمام اُبُّهتش مات می شود

 

دردم دوا نمی شود اینجا به جست و جو

بهبود با دوای عنایت می شود

 

یار سفر ببند به سوی حریم یار

در این حرم روا همه حاجات می شود

 

این روضه ی رضاست چنین دل گشا شده

با هر گُلِ دعا سَقَط آفات می شود

 

یک روضه از ریاض بهشتست این مکان

داخل شو و ببین که چه جنات می شود!

 

آمد شدِ ملائکه باشد به هر زمان

با چِشم دل نگر که ملاقات می شود

 

حاتم که جواد او مثَل است و کرامتش

در پیش تو بضاعت مُزچات می شود

 

از سفره ی نعیم تو محظوظ مرد و زن

جبران برای او همه مافات می شود

 

شوقم بُوَد برای تماشای آن حرم

روزی بکن مرا که چه هیهات می شود!

 

“صدری”یسی کَرم ز تو دیدست و باز هم

در انتظار وعده ی میقات می شود