یازدهم روز ز شعبان ماه…

✨اعياد شعبانيه (٤)✨

یازدهم روز ز شعبان ماه
شمس که تابید به وقت پگاه
از صدف افتاد یکی گوهری
نام نهادند علی اکبری
چهره چو مَه منطقی آرام داشت
سرو قدی در کَرَم ابرام داشت!
بر سخنش گوش هر آن کس نهاد
یاد نبی موقع صحبت فُتاد
کرد پدر چون که قیاسی ز مرگ
گفت مرا نیست هراسی ز مرگ
تا که به میدان شده با مرکبی
خلق بگفتند بیامد نبی
بود نخستین نفر از خاندان
در ره محبوب فدا کرد جان
زین غمِ بسیار حسین آب شد!
داد علی اکبر و بی تاب شد!

شعر از: دکتر سیّد مهدی صدرالحفاظی

ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.