پنجم شعبان که سحر باد زد…

پنجم شعبان که سحر باد زد
مُهرِ ولادت سرِ سجاد زد
اسبِ زمان دشتِ جهان را شکافت
حضرت سجّاد تولّد بیافت
سید و آقا شده بر ساجدین
زینت و زیور شده بر عابدین
بس که ز آذوقه به اَیتام داد
پینه به پشت و سر شانه فُتاد
یاد پدر داشت و بی تاب بود
خسته دل و بسته ی محراب بود
ماند صحیفه چواز او یادگار
خواهر قرآن شده از اعتبار

شعر از: دکتر سیّد مهدی صدرالحفاظی