ماه رمضان آمد و ما منتظر حضرت یاریم…
ماه رمضان آمد و ما منتظر حضرت یاریم
آماده برای سحری بردن و افطارِ نگاریم!
در محضر او دفتر آداب تعلّم بگشاییم
تفسیرِ دگر از لبِ دریای معارف بنگاریم!
در هر سه زمان، صبح و به ظهر و به سراپرده‌ی مغرب/ با او زسرِ شوق نمازی به جماعت بگذاریم
هر روز به یک جزء ز قرآن که شهنشاه بخواند/ همراهی آن هادیِ مهدی صفحاتی بسپاریم!
برسفره‌ی بی رونق ما، ماه دوعالم چو نشیند/ از فخر ببالیم و سرِ شکر به درگاه گذاریم!
او آخر شب تا به سحر چونکه ابوحمزه بخواند/ ما در پی او نیز دعا از دل پر سوز برآریم!
ای کاش که تعبیر شود حاصل رؤیای دل انگیز/ زان بعد دگر، آرزویی در سر خود هیچ نداریم!
بی روی تو ای مایه‌ی هستیِ دو عالم چه حیاتی؟/ ما منتظر خوبترین فصل٬همان فصل بهاریم…!
شعر از: دکتر سیّد مهدی صدرالحفاظی